Razavizadeh A S. Representation of Sustainable Archy Type in the Architecture of the Past and Present of the Iranian House (Kashan and Yazd Houses, Qajar and Contemporary Period) *. JRIA 2020; 8 (2) :96-100
URL:
http://jria.iust.ac.ir/article-1-1302-fa.html
رضویزاده اعظم سادات. بررسی ابعاد پایداری کهن الگوهای معماری گذشته به منظور تداوم در طراحی خانه امروز ( استخراج احکام طراحی مبتنی بر کهن الگوهای اقلیم گرم و خشک). پژوهشهاي معماري اسلامي. 1399; 8 (2) :96-100
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1302-fa.html
چکیده: (4877 مشاهده)
عدم شناخت کافی و درست مبتنی بر انگارههای بنیادین و اصیل تداومیافته الگوهای معماری خانه، منجر به آشفتگیهایی در ساختارهای بنیادین در معماری خانههای امروزیشدهاست. هدف پژوهش، بررسی کهنالگوهای پایدار در معماری خانههای مورد مطالعه دوره قاجاریه کاشان و یزد، شناخت و بازنمایی در معماری خانههای امروزی است؛ تا بتواند تداوم کهنالگوها مورد پژوهش قرار گیرد. پرسش اصلیایناست که چه ارتباطی بین انگارهها، زبان معماری بومیو نظام ارزشی و زیست انسانی به خصوص در ساماندهی فضاهای معماری وجود داشتهاست؟ بر همین اساس فرضیه اصلی با رویکردی به نگرش معماریایرانی، شناسایی کهنالگوها در مؤلفههای بومی، فضایی و فرهنگی جهت شکلگیری ساختار خانههای مورد پژوهش است. لذا با استناد به روش زمینهای از تبدیلدادهها به الگوهای پارادایمی که نمایانگر انگارههای بنیادین در شکلگیری معماری خانههایایرانی هستند؛ پژوهش انجام میپذیرد. جهتایجاد شناخت نظری، با تحلیل محتوای متون از طریق کدگذاری روی مفاهیم و معانی مشترک و جمعبندی نظریات، منجر به استخراج مؤلفههای شکل دهنده کهنالگوها در ساختار طبیعی، ساختار کالبدی- فضایی و ساختار بصری میگردد. پس از بررسی پایایی مؤلفهها توسط کارشناسان، میزان تأثیرگذاری و اصول جامعتر شناسایی گردید. در ادامه روند پژوهش، تحلیل معنایی هریک از آنها در نمونههای مورد مطالعه صورت گرفت. بررسی الگوهای بنیادین در مؤلفههای شناساییشده در ابعاد مختلف زندگی انسان بهویژه عناصر محیطی و معماری نشان میدهد که زبان مشترکی برای تداوم در معماری خانه وجوددارد. نتایج پژوهش نشان میدهد که کهنالگوهای معماری خانههای مورد مطالعه در ساختارهای طبیعی، کالبدی- فضایی و بصری از طریق پانزده مفهوم سلسلهمراتب، تناسبات فضایی، انعطافپذیری، درونگرایی، فعالیت جمعی، حس مکان، امنیت، انرژیکارآیی، محرمیت، محصوریت، مصالح مناسب، ایستایی، مردمواری، عناصر طبیعی و معماری ترازمنفی قابل بازنمایی است. این مفاهیم در شکلگیری معیارهای فضاگرایی، درونگرایی، طبیعتگرایی، بومگرایی و ساختارگرایی معرفی میگردند..در نهایت، با ارزیابی این معیارها، کهنالگوهایی که قابلیت تداوم در معماری خانههای امروزی را دارند؛ در قالب یک مدل تحلیلی- کاربردی ارائه شدهاند.