دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
جلد ۱۲ شماره ۲ صفحات ۷۴-۵۵ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Valizadeh Owghani M B, Gharehbaglou M. (2024). Lesson-taking in Architecture. JRIA. 12(2), 55-74. doi:10.61186/jria.12.2.4
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-fa.html
URL: http://jria.iust.ac.ir/article-1-1715-fa.html
ولی زاده اوغانی محمدباقر، هاشم پور پریسا، قره بگلو مینو. عبرت‌پذیری در معماری پژوهش‌هاي معماري اسلامي ۱۴۰۳; ۱۲ (۲) :۷۴-۵۵ ۱۰,۶۱۱۸۶/jria.۱۲.۲.۴
۱- دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (۶۲۳۷ مشاهده)
عبرت‌پذیری به معنای پرهیز از تکرار تجربیات و عملکردهای منفی، و پند و درس گرفتن از تجربیات مثبت گذشتگان است. آثار معماری در طول تاریخ، بر اساس انباشته‌ای از تجربیات انسانی پدید آمده و پیوسته با آزمون و خطا در تدام و استمرار بوده‌اند. عبرت‌پذیری به سبب کارکرد تربیتی آن، می‌تواند در معماری به‌عنوان روشی برای نقد و آموزش و بهره‌مندی از تجربیات مثبت و منفی آثار معماری گذشته، عمل کند. بر این اساس هدف پژوهش، تبیین کارکرد عبرت در وجوه مختلف آثار معماری است. رویکرد پژوهش کیفی است و با تکیه بر روش استدلال منطقی به دنبال تبیین مقوله عبرت‌پذیری در معماری در سه حوزه عبرت‌گیرنده، موضوع عبرت، و فرآیند عبرت می‌باشد. مقوله عبرت‌گیرنده در معماری، شامل معماران به‌عنوان خالقین اثر معماری، و مردم به‌عنوان خالقین زیربنای فرهنگی معماری است. موضوع عبرت وجوه مختلف معنایی و کالبدی معماری بوده و می‌تواند در فرآیندی خودآگاه یا ناخودآگاه به عبرت‌پذیر منتقل شود. از منظر عبرت‌پذیری، عبرت از تجربیات منفی و پند و درس از تجربیات مثبت در اثر معماری چه در وجه کالبدی و چه در وجه محتوایی آن و چه آگاهانه و چه غیرآگاهانه در هر زمان ضروری بوده و آنچه در وجوه معماری دارای خیر و حسن است، قابلیت عبرت و پند برای آیندگان دارد.
نگاه عبرت به اثر معماری و بهره‌گیری از ابزار عبرت (عقلی با تدبیر، چشمی بینا، گوشی شنوا، زبانی گویا، و دلی پاک و فراگیر) می‌تواند عبرت‌گیرنده را با مشاهده ظاهر و تأمل در باطن آثار معماری در تجزیه و تحلیل، نقد و شناخت و همچنین پند و عبرت از عملکردها و نقاط مثبت و منفی آثار معماری یاری رساند. عبرت‌پذیری از اثر معماری در فرآیندی خودآگاه و متکی بر ابزار عبرت و یا ناخودآگاه و با تکیه بر انباشته‌های ذهنی، قابل انجام است. فرآیند عبرت و نحوه انتقال درس و پند در معماری برای اهل فن و تخصص (معماران) بیشتر به صورت خودآگاه و برای عوام (مخاطبین معماری) بیشتر به صورت ناخودآگاه رخ می‌دهد. می‌توان با آموزش و آشنا کردن مخاطبان با ارزش‌های معماری گذشته دور و نزدیک، آن‌ها را به سمت عبرت آگاهانه از آثار معماری سوق داد.
نگاه عبرت به اثر معماری و بهره‌گیری از ابزار عبرت (عقلی با تدبیر، چشمی بینا، گوشی شنوا، زبانی گویا، و دلی پاک و فراگیر) می‌تواند عبرت‌گیرنده را با مشاهده ظاهر و تأمل در باطن آثار معماری در تجزیه و تحلیل، نقد و شناخت و همچنین پند و عبرت از عملکردها و نقاط مثبت و منفی آثار معماری یاری رساند. عبرت‌پذیری از اثر معماری در فرآیندی خودآگاه و متکی بر ابزار عبرت و یا ناخودآگاه و با تکیه بر انباشته‌های ذهنی، قابل انجام است. فرآیند عبرت و نحوه انتقال درس و پند در معماری برای اهل فن و تخصص (معماران) بیشتر به صورت خودآگاه و برای عوام (مخاطبین معماری) بیشتر به صورت ناخودآگاه رخ می‌دهد. می‌توان با آموزش و آشنا کردن مخاطبان با ارزش‌های معماری گذشته دور و نزدیک، آن‌ها را به سمت عبرت آگاهانه از آثار معماری سوق داد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فقه، حقوق و اخلاق در معماری و شهرسازی اسلامی
دریافت: 1402/8/9 | پذیرش: 1403/3/26 | انتشار: 1403/4/24
دریافت: 1402/8/9 | پذیرش: 1403/3/26 | انتشار: 1403/4/24
فهرست منابع
۱. قرآن کریم. ۱۳۸۶. ترجمه‌ی مهدی الهی‌قمشه‌ای. تهران: پیام آزادی.
۲. نهج‌البلاغه. ۱۳۸۶. ترجمه‌ی محمد دشتی. مشهد: سنبله.
۳. اتو، وین. ۱۳۸۴. معماری و اندیشه نقادانه. ترجمه‌ی امینه انجم شعاع. تهران: نشر فرهنگستان هنر.
۴. احمدیان‌احمدآبادی، اکرم، و محمد اخوان ۱۳۹۲. آموزه‌های تاریخ از دیدگاه امیرالمؤمنین علی(ع). پژوهشنامه علوی ۴ (۲): ۱۹-۳۸.
۵. احمدی‌علیایی، سعید، و فتانه محمودی. ۱۳۹۴. جهان‌های اثرگذار در تکوین اثر هنری: تاریخ جامعه، تاریخ هنر، تاریخ هنرمند. فصلنامه تخصصی نقد ادبی ۸ (۲۹): ۳۱-۵۲.
۶. آذرتاش، آذرنوش. ۱۳۸۸. فرهنگ معاصر عربی-فارسی. تهران: نی.
۷. اسماعیلی‌قشلاقی، امیررضا، و محمدرضا بمانیان. ۱۴۰۰. معیارهای اصالت و اعتبار آثار معماری معاصر (نمونۀ موردی: موزۀ هنرهای معاصر تهران). باغ نظر ۱۸ (۱۰۴): ۵-۱۶.
۸. آمدی، عبدالواحدبن محمد. ۱۳۶۶. تصنیف غررالحکم و دررالکلم، جلد ۵. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
۹. باقری، خسرو. ۱۳۹۶. نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مؤسسه فرهنگی مدرسه برهان.
۱۰. بیهقی، ابوالفضل محمد بن حسین. ۱۳۸۱. تاریخ بیهقی. به کوشش خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
۱۱. پورمند، حسنعلی، و فاطمه طباطبایی‌ملاذی. ۱۳۹۴. الگوی پنهان حاکم بر نظام استقرار فضایی در مسکن ایرانی- اسلامی (بررسی موردی خانه رسولیان یزد). پژوهش‌های معماری اسلامی ۳ (۴): ۳-۲۱.
۱۲. پیشوایی، حمیدرضا، و مهرداد قیومی‌بیدهندی. ۱۳۹۲. خاک و خرد تأملی در شأن معماری در مثنوی معنوی. مطالعات معماری ایران ۲(۳): ۱۷-۳۶.
۱۳. تقوایی، ویدا. ۱۳۸۹. از چیستی تا تعریف معماری. هویت شهر ۵ (۷): ۷۵-۸۶.
۱۴. جعفری، محمدتقی. ۱۳۷۵. ترجمه و تفسیر نج‌البلاغه، جلد ۲۱. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
۱۵. جوادی‌عاملی، عبدالله. ۱۳۶۸. اسرار عبادت. تهران: الزهراء.
۱۶. چاپلقی، غلامرضا، اصغر محمدمرادی، و غلامحسین معماریان. ۱۳۹۸. ابعاد و مؤلفه‌های نگرش استمرار و گسست تاریخی در پهنه‌های زیست اجتماعی ایران. مسکن و محیط روستا ۳۸ (۱۶۶): ۱۰۹-۱۲۲.
۱۷. حافظ‌ابرو، عبدالله بن لطف‌الله. ۱۳۷۸. جغرافیای حافظ‌ابرو، جلد ۱. مقدمه، تصحیح و تحقیق از صادق سجادی. تهران: میراث مکتوب.
۱۸. حائری، محمدرضا. ۱۳۷۵. میزگرد: از معماری گذشته چه درسی می‌توان گرفت؟ آبادی ۶ (۲۳): ۲۹-۳۶.
۱۹. حجت، عیسی. ۱۳۹۱. سنت و بدعت در آموزش معماری. تهران: سمت.
۲۰. حجت، عیسی. ۱۳۹۴. سنت سنت‌گرایان و سنت‌گرایی معماران. هنرهای زیبا ۲۰(۱): ۵-۱۶.
۲۱. حجت، عیسی، و مهدی ملکی. ۱۳۹۱. همگرایی سه گونه بنیادین هندسی و پیدایش هندسه مسجد ایرانی. هنرهای زیبا ۱۷(۴): ۵-۱۶.
۲۲. حسینی، الهه السادات، محمدمنصور فلامکی، و عیسی حجت. ۱۳۹۸. نقش تفکر خلاق و سبک‌های یادگیری در آموزش طراحی معماری. اندیشه معماری ۳ (۵): ۱۲۵-۱۴۰.
۲۳. حیاتی، حامد، بهزاد وثیق، و شیوا مدنی‌زاده. ۱۳۹۷. تجلی مؤلفه‌های اخلاقی در معماری خانه‌های سنتی اقلیم گرم و خشک ایران. اخلاق در علوم و فناوری ۱۳ (۴): ۱-۷.
۲۴. خاقانی شروانی، افضل‌الدین‌بدیل. ۱۳۸۶. دیوان خاقانی. به کوشش سید‌ضیاء‌الدین سجادی. تهران: زوار.
۲۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. ۱۳۶۲. المفردات فی غریب القرآن. بی‌جا: کتاب‌فروشی مرتضوی.
۲۶. رحیم‌نیا، رضا، امین محمودزاده، فرهاد تهرانی، و علی زمانی‌فرد. ۱۳۹۲. بازشناخت تجربیات معماری بومی در جنوب خراسان، جهت حفاظت و مرمت معماری خشتی. مسکن و محیط روستا ۳۲ (۱۴۲): ۱۹-۳۲.
۲۷. رحیم‌نیا، رضا، علی زمانی‌فرد، مهران قرائتی. ۱۳۹۶. بررسی تاریخی و تبیین جایگاه حرفه‌ای و نقش معماران سنتی در فرآیند تحولات معماری و مرمت با تکیه بر منابع مکتوب. مرمت و معماری ایران ۷ (۱۳): ۱۹-۳۴.
۲۸. رنجبرکرمانی، علی‌محمد. ۱۳۹۹. بهبود کارایی شیوه آموزش تاریخ معماری. مطالعات معماری ایران ۹ (۱۸): ۵-۲۴.
۲۹. سروش، عبدالکریم. ۱۳۷۳. حکمت و معیشت. تهران: موسسه فرهنگی صراط.
۳۰. سعیدی، پریسا، ابوذر صالحی، محسن افشاری. ۱۴۰۱. ارجاعات صورت‌گرایانه به پیشینه معماری ایران به‌منظور هویت‌بخشی به مسکن معاصر. نامه معماری و شهرسازی ۱۵ (۳۶): ۵۳-۷۴.
۳۱. سلیمانی‌امیری، جواد. ۱۴۰۰. مفهوم و اصول تاریخ‌پژوهی اسلامی. تحقیقات بنیادین علوم انسانی ۷ (۳): ۱۷۱-۱۹۳.
۳۲. شهبازی، مجید، و زهره ترابی. ۱۳۹۳. مقایسه بازتعریف و باز به‌کارگیری سنت در معماری معاصر ایران و اروپا (مطالعه موردی: برخی آثار لوکوربوزیه و سید هادی میرمیران). هویت شهر ۸ (۱۹): ۳۵-۴۸.
۳۳. غلامعلی‌فلاح، محمد. ۱۴۰۰. تبیین معانی تاریخ معماری از طریق بررسی نسبت مفردات و لفظ آن. صفه ۳۱ (۹۲): ۹۷-۱۰۸.
۳۴. قائمی‌مقدم، محمدرضا. ۱۳۸۰. عبرت و تربیت در قرآن و نهج‌البلاغه. روش‌شناسی علوم انسانی ۷ (۲۷): ۶۹-۹۱.
۳۵. قائمی‌مقدم، محمدرضا. ۱۳۸۴. روش عبرت‌دهی در قرآن. تربیت اسلامی ۱ (۱): ۹-۳۸.
۳۶. قلعه‌نویی، محمود. ۱۴۰۱. خاستگاه‌های اندیشه و روش زمینه‌گرایی در شهرسازی، معماری و حوزه‌های تأثیرگذار بر این دو از دهه ۱۹۶۰ تاکنون، فصلنامه پژوهش‌های مکانی فضایی (۲۵): ۵-۲۸.
۳۷. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. ۱۳۹۰. گفتارهایی در مبانی و تاریخ معماری و هنر. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
۳۸. قیومی‌بیدهندی، مهرداد. ۱۴۰۲. بنیادهای فهم تاریخ معماری، درس‌نامه‌ای میان‌رشته‌ای. تهران: مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری (متن).
۳۹. قیومی‌بیدهندی، مهرداد، و امید شمس. ۱۳۹۱. درآمدی بر تاریخ ذهنیت عامه در معماری ایران. مطالعات معماری ایران ۱ (۲): ۵-۲۵.
۴۰. کاپون، دیوید اسمیت. ۱۳۸۳. مبانی نظری معماری، جلد ۱. ترجمه‌ی علی یاران. تهران: مرکز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی.
۴۱. کانتر، دیوید. ۱۳۹۲. روانشناسی مکان. ترجمه‌ی مریم امیری‌خواه. تهران: فضا.
۴۲. کبیرصابر، محمدباقر. ۱۳۹۲. رهیافت‌های معماری سنتی تبریز برای ساخت‌و‌ساز ایمن پس از زلزله، مطالعه موردی: کاربست کلاف‌های چوبی در معماری خانه‌های قاجاری. نامه معماری و شهرسازی ۶ (۱۱): ۵۹-۷۰.
۴۳. کریمی، نرگس، رضا ابویی، و داریوش حیدری. ۱۳۹۵. گونه‌شناسی و سیر تحول پشت‌بندها از ابتدا تا انتهای دوران تاریخی در معماری ایران. باغ نظر ۱۳ (۴۰): ۵۵-۶۸.
۴۴. گروت، لیندا، و دیوید وانگ. ۱۳۸۴. روش‌های تحقیق در معماری. ترجمه‌ی علیرضا عینی‌فر. تهران: سمت.
۴۵. مجتهدزاده، روح‌الله. ۱۴۰۱. شفاهی و مکتوب در آموزش معماری دوران اسلامی، فرضیه‌ای در باب انتقال علم در حوزۀ معماری. مطالعات معماری ایران ۱۱ (۲۱): ۵۳-۶۸.
۴۶. محمدی‌ری‌شهری، محمد. ۱۳۸۸. میزان الحکمه، جلد ۷. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
۴۷. ملایری، سپیده، مسعود ناری‌قمی، و سجاد دامیار. ۱۳۹۸. تبیین میزان اثربخشی آموزش‌های پایه معماری به مخاطب عام نوجوان (مطالعه موردی: خوانش نماهای معماری). هویت شهر ۱۳ (۴): ۷۵-۹۰.
۴۸. مهدوی‌نژاد، محمدجواد. ۱۳۸۴. آموزش نقد معماری، تقویت خلاقیت دانشجویان با روش تحلیل همه‌جانبه آثار معماری. هنرهای زیبا (۲۳): ۶۹-۷۶.
۴۹. ناری‌قمی، مسعود. ۱۳۹۸. نگرش انتقادی اسلامی: رویکردی برای آموزش کاربردی تاریخ معماری اسلامی. پژوهش‌های معماری اسلامی ۷ (۴): ۹۵-۱۱۷.
۵۰. ندیمی، هادی. ۱۳۸۶. کلک‌دوست، ده مقاله در هنر و معماری. اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
۵۱. نقره‌کار، عبدالحمید، حیدر جهان‌بخش، و مهدی حمزه‌نژاد. ۱۳۹۶. انسان، طبیعت، معماری. تهران: پیام نور.
۵۲. نقی‌زاده، محمد. ۱۳۷۹. رابطه هویت سنت معماری ایران با مدرنیسم و نوگرایی. هنرهای زیبا (۷): ۷۹-۹۱.
۵۳. نقی‌زاده، محمد، و بهناز امین‌زاده. ۱۳۷۹. رابطه معنی و صورت در تبیین مبانی هنر. هنرهای زیبا (۸): ۱۶-۳۲.
۵۴. نوایی، کامبیز، و کامبیز حاجی‌قاسمی. ۱۳۹۰. خشت و خیال، شرح معماری اسلامی ایران. تهران: سروش.
۵۵. یمینی، ستاره، پریسا علیمحمدی، و کاوه بذرافکن. ۱۴۰۱. نقش تجربه زیسته طراحان در بازنمایی کهن‌الگوهای معماری (نمونه موردی: آثار معماران ایرانی تحصیلکرده خارج از کشور. باغ نظر ۱۹ (۱۱۱): ۵-۱۶.
۵۶. یونگ، کارل گوستاو. ۱۳۸۱. انسان امروزی در جستجوی روح خود. ترجمه‌ی فریدون فرامرزی و لیلا فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
57. Holy Quran. 2008. Translated by Mahdi Elahi Ghomshei. Terhan: Payam-e Azadi.
58. Nahj al-Balaghe. 2016. Translated by Mohammad Dashti. Mashhad: Sonboleh.
59. Abdolkarim Soroush. 1994. Wisdom and Livelihood. Tehran: Serat Cultural Institute.
60. Ahmadi Oliayi, Saeed, and Fattaneh Mahmoudi. 2015. Influential World Sin the Genesis of an Artwork: Social History, Art History, the History of the Artist. LCQ 8(29): 31-52.
61. Ahmadian Ahmadabadi, Akram, and Mohammad Akhavan. 2014. The Lessons of History from the Viewpoint of Imam Ali (PBUH). Pazuhesname-ye Alavi 4(2): 19-38.
62. Ali Pourmand Hamid, and Fatemeh Tabatabaei Malazi. 2016. The Latent Pattern of Spatial Arrangement in Iranian-Islamic Houses (Case study of Rasoulian House, Yazd). Researches in Islamic Architecture 3(4): 3-17.
63. Amadi, Abdul Wahed Ibn Mohammad. 1987. Tasnif-e Gharr al-Hakam and Darr al-Kalam, Volume 5. Qom: Islamic Development Office.
64. Attoe, Wayne. 2005. Architecture and Critical Imagination. Translated by Amineh Anjomshoaa. Tehran: Academy of Persian Language and Literature.
65. Azartash, Azarnoosh. 2009. Contemporary Arabic-Persian Culture. Tehran: Ney.
66. Bagheri, Khosro. 2016. A New Look at Islamic Education. Tehran: Publications of Burhan School Cultural Institute.
67. Barber, Daniel A. 2016. Architectural History in the Anthropocene. The Journal of Architecture 21(8): 1165-1170. [DOI:10.1080/13602365.2016.1258855]
68. Beyhaghi, Abolfazl Mohammad Ibn Hossein. 2002. History of Beyhaghi. By Khalil Khatib Rahbar. Tehran: Mahtab.
69. Canter, David. 2014. The Psychology of Place. Translated by Maryam Amirikhah. Tehran: Faza.
70. Capon, Smith David. 2005. Theory Architectural, Volume 1. Translated by Ali Yaran. Tehran: Scientific Publishing Center of Islamic Azad University.
71. Ehteshami, Azin. 2018. Historical Perception of Architecture and Cultural History Approach. Art and Design Review 6(2): 76-95. [DOI:10.4236/adr.2018.62008]
72. Esmaily Gheshlaghi, Amirreza, and Mohammadreza Bemanian. 2022. The Authenticity and Originality of Contemporary Architectural Works (A Case Study of the Tehran Museum of Contemporary Art). Bagh-e-Nazar 18(104): 5-16.
73. Ghalehnoee, Mahmoud. 2023. Origins of Thought and Methods of Contextualism in Urbanism, Architecture and Fields Affecting the Two, From The 1960 to The Present. Journal of Place and Space Research 1401(25): 5-28.
74. Gholam-Ali Fallah, Mohammad. 2021. Identifying the Meanings of Architectural History as the Cross Section of the Words History and Architecture. Soffeh 31(92): 97-108. [DOI:10.29252/soffeh.31.1.97]
75. Grote, Linda, and David, Wang. 2006. Research Methods in Architecture. Translated by Alireza Einifar. Tehran: SAMT.
76. Haeri, Mohammadreza. 1997. Session: What lessons can be learned from past Architecture? Abadi 6(23): 29-36
77. Hafez Abro, Abdullah Ibn Lotfollah. 1999. Geography of Hafez Abro, Volume 1. Introduction, Proofreading and Research by Sadegh Sajjadi. Tehran: Written Heritage Publications.
78. Hayati, Hamed, Behzad Vasigh, and Shiva Madanizadeh. 2019. Manifestation of Ethical Codes in Architecture in Traditional Houses in Iran's Warm and Dry Climate. Ethics in Science and Technology 13(4): 1-7.
79. Hojat, Isa. 2012. Tradition and Innovation in Architecture Education. Tehran: SAMT.
80. Hojat, Isa. 2015. Traditionalists' Tradition and Architects' Traditionalism. Honar-ha-ye Ziba 20(1): 5-16
81. Hojat, Isa, and Mahdi Maleki. 2012. Convergence of Three Fundamental Geometric Types and Genesis of the Persian Mosque's Geometry. Honar-ha-ye Ziba 17(4): 5-16.
82. Hosseini, Elaheh Sadat, Mohammad Mansour Falamaki, and Isa Hojat. 2019. The Role of Creative Thinking and Learning Styles in the Education of Architectural Design. Architectural Thought 3(5): 125-140.
83. Jafari, Mohammad Taghi. 1996. Translation and Interpretation of Nahj al-Balaghe, Volume 21. Tehran: Islamic Culture Publishing House.
84. Japalaghi, Gholamreza, Asghar Mohammad Moradi, and Gholam Hossein Memarian. 2019. The Factors and Basis of Continuity and Interruption in Iran's Bio-social Zones. Housing and Rural Environment 38(166): 109-122.
85. Javadi Aameli, Abdollah. 1989. The Mysteries of Worship. Tehran: Al-Zahra.
86. Jung, Carl Gustav. Modern Man in Search of His Soul. 2002. Translated by Fereydoon Faramarzi and Leila Faramarzi. Mashhad: Astan Quds Razavi Publications
87. Kabirsaber, Mohammad Bagher. 2013. Traditional Principals for Safe Construction after Earthquake in Old Tabriz (Wooden Coil Technique in Qajariieh Era Residential Architecture). Architecture and Urban Planning 6(11): 59-70.
88. Karimi, Narges, Reza Abouei, and Dariush Heydari. 2016. Typology and Developments in Buttresses from the Beginning to the Historical Era in Iranian Architecture. Bagh-e-Nazar 13(40): 55-68.
89. Khaghani Shervani, and Afzaloddin Badeel. 2007. Divan-e Khaghani. By Seyyed Zia al-din Sajjadi. Tehran: Zovvar.
90. Mahdovinejad, Mohammad Javad. 2005. Education of Architectural Criticism, Enhancement the Creativity of Students Through Architectural Criticism. Honar-ha-ye Ziba (23): 76-69.
91. Malaieri, Sepideh, Masoud Narighomi, and Sajad Damyar. 2020. Effectiveness of Teaching Primary Architecture to Public Youth and Teens (Case Study: Reading Architectural Facades) Subject Areas: Urban Design. Hoviat Shahr 13(4): 75-90.
92. Mohammadi Ray Shahri, Mohammad. 2018. Mizan al-Hekmeh, Volume 7. Qom: Dar al-Hadith Scientific and Cultural Institute.
93. Mojtahed-zadeh, Rouhollah. 2022. The Oral and the Written in Architecture Education of the Islamic Era: Hypotheses about the Transmission of Architectural Knowledge. Iranian Architecture Studies 11(21): 53-68.
94. Nadimi, Hadi. 2016. A Pen of Friend. Isfahan: Isfahan Municipal Cultural and Recreational Organization
95. Naghizadeh, Mohammad. 1999. Relation Identity Iranian Architecture Tradition with Modernism and Modernity. Honar-Ha-Ye-Ziba (7):79-91.
96. Naghizadeh, Mohammad, and Behnaz Aminzadeh, 2000. The Relationship between Meaning and Form in Explaining the Basics of Art. Honar-ha-ye Ziba (18): 16-32.
97. Nari Ghomi Masoud. 2020. Islamic Critical View: An Approach Toward Applicable Course of History of Islamic Architecture. Researches in Ismalic Architecture 7(4) :93-114.
98. Navaei, Kambiz, and Kambiz Haji Qassemi. 2011. Khesht-o Khial: An Interpretation of Iranian Islamic Architecture. Tehran: Soroush.
99. Noghrekar, Abdol Hamid, Heidar Jahanbakhsh, and Mahdi Hamzenezhad. 2016. Human, Nature, Architecture. Tehran: Payam-e Noor.
100. Pishvaie, Hamid Reza, and Mehrdad Qayyoomi Bidhendi. 2013. Soil and Wisdom, Reflections on the Status of Architecture in Rumiâs Mathnawi. Iranian Architectural Studies 2(3): 17-36.
101. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2001. Admonition and Education from the Viewpoint of the Qur'an and Nahj al-Balagah. MSSH 7(27): 69-91.
102. Qaemi Moqadam, Mohammad Reza. 2005. The Method of Making Example in Quran. Islamic Education 1(1): 9-38.
103. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2011. Art and Architecture of History of bases the in Statements. Tehran: Elmi va Farhangi Publishing Corporation.
104. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad. 2024. Foundations of Understanding the History of Architecture. Tehran: Matn.
105. Qayyoomi Bidhendi, Mehrdad, and Omid Shams. 2012. History of Mentalities in Iranian Architecture: an Introduction. Islamic Architecture Studies 1(2): 5-25.
106. Ragheb Esfahani, Hossein Ibn Mohammad. 1983. Al-Mufardat fi Gharib al-Quran. No Place: Mortazavi.
107. Rahimnia, Reza, Amin Mahmoudzadeh, Farhad Tehrani, and Ali Zamanifard. 2013. Recognition of Vernacular Architectural Practices in the South of Khorasan, an Approach for Conservation and Restoration of Earthen architecture. Housing and Rural Environment 32(142): 19-22.
108. Rahimnia, Reza, Ali Zamanifard, and Mehran Gharaati. 2017. A Survey on Historical Evolution for Activity of Craftsmen in Architecture and Conservation Process by Focusing on Written Resources. Maremat & Memari-e Iran 7(13): 19-34.
109. Ranjbar Kermani, Ali Mohammad. 2021. Improving the Efficiency of Teaching Architectural History. Iranian Architectural Studies 9(18): 5-24.
110. Rapoport, Amos. 1969. House, Form, and Culture. Prentice Hall, Engle-wood Cliffs.
111. Saba, Manuel, et al. 2023. Historical-Architectural Analysis of Cartagena de Indias Heritage. City, Territory and Architecture 10(3): 1-21. [DOI:10.1186/s40410-022-00185-y]
112. Saeidi, Parisa, Aboozar Salehi, and Mohsen Afshary. 2022. Formalistic References to the Architectural Background of Iran to Assign Identity to Contemporary Housing. Architecture and Urban Planning 15(36): 53-74.
113. Shahbazi, Majid, and Zohreh Torabi. 2014. The Comparative Study of Reinterpretation and Requalification of Tradition in the Contemporary Architecture of Iran and Europe, (Case Study: Works of Mirmiran and Corbusier) Subject Areas: Architecture. Hoviat Shahr 8(19): 35-48.
114. Soleimani Amiri, Javad. 2021. The Concept and Principles of Islamic Historiography. The Interdisciplinary Quarterly of Fundamental Researches on Humanities 7(3):171-206.
115. Taghvaei, Vida. 2011. From Essence to the Definition of Architecture. Hoviat Shahr 5(7): 75 - 86.
116. Wilczek, Iwona. 2021. The Layers of History: New Architecture Interventions in Castle Ruins. Frontiers of Architectural Research 10(2): 351-368. [DOI:10.1016/j.foar.2020.12.001]
117. Yamini, Setareh, Parisa Alimohammadi, and Kaveh Bazrafkan. 2022. The Role of Designers' Lived Experience in Representation of Architectural Archetypes A Case Study of Iranian-Born Foreign-Educated Architects' Designs. Bagh-e-Nazar 19(111): 5-16.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Researches in Islamic Architecture is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
